Πως μπορούμε να βοηθήσουμε όσους βρίσκονται σε ακραία ψυχολογική κατάπτωση

Το φαινόμενο συνανθρώπων μας που βρίσκονται σε ψυχολογική κατάπτωση έχει ενταθεί και οφείλουμε όλοι να βοηθήσουμε. Όσα προβλήματα κι αν αντιμετωπίζουμε πάντα υπάρχουν πολλές άλλες αισιόδοξες οπτικές για να δούμε τα πράγματα και κάθε φορά που νιώθουμε πολύ πεσμένοι ψυχολογικά, ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΣΤΑΖΟΥΜΕ ΝΑ ΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΑΜΕΣΩΣ ΒΟΗΘΕΙΑ!

AΡΗΣ ΒΙΟΛΑΤΖΗΣ - Κλινικός Ψυχολόγος Υπεύθυνος προγράμματος ΚΛΙΜΑΚΑ για το kano-oikonomia.gr

-Στην κλίμακα υπάρχει μία γραμμή για τους ανθρώπους που θέλουν να βλάψουν τον εαυτό τους. Αυξήθηκαν τα περιστατικά λόγω της κρίσης και σε τι ποσοστό;


-Η αυτοκτονία είναι πολυπαραγοντικό φαινόμενο,δεν προκαλείται από ένα και μόνο αίτιο,σαφώς σε έναν άνθρωπο ο οποίος είναι ευάλωτος η οικονομική κρίση είναι ένας πολύ ουσιαστικός παράγοντας ένα σοβαρό αίτιο να κινητοποιήσει μία συναισθηματική διαδικασία που ο άνθρωπος να μην μπορεί πλέον να ζήσει,να μην μπορεί να επιβιώσει κάτω από συνθήκες τις οποίες απειλείται με ασιτία, πενία, δεν μπορεί πλέον να παίξει τον ρόλο του πατέρα,

το ρόλο του συζύγου, δεν μπορεί να παρέχει στα παιδιά του αυτά που χρειάζονται με αποτέλεσμα να κινητοποιείται έτσι μία παθολογία-γιατί η αυτοκτονία είναι νόσος δεν είναι ένα απλό φαινόμενο- να κινητοποιείται λοιπόν η διαδικασία που οδηγεί στην νόσο της αυτοκτονίας και να κάνει τον άνθρωπο να νοσεί με αυτό το πρόβλημα. Δηλαδή μιλάμε για ανθρώπους που είναι ευάλωτοι αλλά όταν χάνουν σπίτι ή δουλειά γίνονται ακόμη περισσότερο.

- Όταν λέμε ευάλωτοι τι εννοούμε;

Ότι ένας συγκεκριμένος οργανισμός είναι πιο ευάλωτος από έναν άλλον οργανισμό σε μία διαταραχή, σε ένα έμφραγμα ή σε ένα καρκίνωμα. Έτσι είναι και η αυτοκτονία. Η αυτοκτονία είναι νοσολογική οντότητα. Υπάρχει ένα υπόβαθρο ευαλωτότητας που αν κινητοποιηθούν και οι υπόλοιποι παράγοντες ένας από αυτούς σοβαρός είναι και η οικονομική κρίση τα πολύ σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν πλέον κάποιοι, οι οποίοι δυστυχώς είναι πολλοί, αυτό μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη του νοσήματος της αυτοκτονικότητας και πλέον ο άνθρωπος θα πρέπει να βοηθηθεί άμεσα.

-Υπάρχουν στατιστικά νούμερα από τα τηλέφωνα που λαμβάνατε παλιά και σήμερα;

Η γραμμή 1018 στην κλίμακα ξεκίνησε το 2007 και από το 2008 λειτουργεί 24 ώρες τη μέρα , 7 μέρες την εβδομάδα. Τα τηλεφωνήματα που δεχόμασταν στο παρελθόν ήταν 5-10 την ημέρα ενώ πια τον τελευταίο χρόνο κυρίως έχουμε μέρες που έχουμε δεχθεί πάνω από 70 τηλεφωνήματα. Εχουμε λοιπόν τουλάχιστον 30-40 τηλ τη μέρα που αφορούν σε αυτό. Το σημαντικό είναι ότι ενώ μόνο το 25% των τηλεφωνημάτων στο παρελθόν ανέφερε ως σοβαρό πρόβλημα την οικονομική κατάσταση του καλούντος τώρα πια το ποσοστό αυτό έχει εκτοξευθεί στο 75%.

Οπότε εκ των πραγμάτων δεν μπορούμε να αποκλείσουμε αυτόν τον παράγοντα, είναι δεδομένο. Επίσης είναι δεδομένο από την διεθνή έρευνα η οποία περιλαμβάνει στοιχεία από το 1929 μέχρι σήμερα και δείχνει ότι οποτεδήποτε υπήρχαν οικονομικές κρίσεις υπήρξε και αύξηση της αυτοκτονικότητας.

-Οι άνθρωποι που σας τηλεφωνούν πως συμπεριφέρονται και τι θέλουν να ζητήσουν από εσάς;

Παρότι δεν υπάρχει τυπικός αυτοκτονικός ασθενής συνήθως μιλάμε για άντρες της παραγωγικής ηλικίας από 35-65 ετών οι οποίοι ενώ έχουνε προσπαθήσει στη ζωή τους να κάνουνε αυτά τα οποία έπρεπε να κάνουν αυτά που οι κοινωνικές επιταγές τους όριζαν ότι έπρεπε να ακολουθήσουν βλέπουν ξαφνικά ότι εξαπατήθηκαν, ότι όλες τους οι προσπάθειες να σπουδάσουν , να εργαστούν ,να επενδύσουν στην ζωή και το μέλλον τους δεν μπορεί να αποδώσει και έρχονται πια οι τράπεζες να τους πάρουν το σπίτι, τα παιδιά τους να μην μπορούνε να πάνε σχολείο ...έχουμε φαινόμενα παιδιών που λιποθυμάνε στο σχολείο από ασιτία - είναι παγκοίνως γνωστά.

Οι γυναίκες τους να βρίσκονται κι αυτές σε κατάσταση απελπισίας ,λοιπόν ένας άνθρωπος ο οποίος βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση δεν ξέρει πια από που να πιαστεί. Τα αιτήματα τα οποία έχουμε εμείς είναι να μεσολαβήσουμε στις τράπεζες εως πως να τους βοηθήσουμε να αυτοκτονήσουν γρηγορότερα.

Εμείς λοιπόν αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε είναι να δώσουμε στον άνθρωπο που μας καλεί την δυνατότητα πρώτα από όλα να μην προβεί την στιγμή που μας καλεί στην αυτοκτονία και στην συνέχεια να έρθει στα κεντρικά μας γραφεία στην Αθήνα ή σε κάποιες περιοχές στην Ελλάδα όπου έχουμε τηλεψυχιατρική και με αυτό τον τρόπο μπορούμε και βλέπουμε ασθενείς ή να τους συνδέσουμε με τις κατά τόπους υπηρεσίες ψυχικής υγείας ανάλογα με την περιοχή στην οποία ζουν


-Δηλαδή δεν τους ακούτε μόνο, αλλά παρεμβαίνετε;

Δεν θα στείλουμε περιπολικό. Θα πάρουμε τηλέφωνο. Έχουμε συνεργασία με πάρα πολλά sites,  blogs, τη δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος ,αστυνομικά τμήματα, ΕΚΑΒ, όπου καλούμαστε να παρέμβουμε όταν υπάρχει έντονη αυτοκτονικότητα που αναφέρεται από κάποιον ή κάποιος από το περιβάλλον του θέλει να ζητήσει βοήθεια έτσι ώστε να παρέμβουμε στην κρίση την στιγμή εκείνη και στη συνέχεια να μπορέσουμε να κατευθύνουμε αυτόν τον άνθρωπο μέσα από ψυχολογική κι ενδεχομένως ψυχιατρική αν απαιτείται υποστήριξη για να ξεπεράσει αυτό το οποίο βιώνει.

Οι άνθρωποι οι οποίοι έχουν έναν έντονο αυτοκτονικό ιδεασμό κι έχουν ακόμη κι ένα πλάνο θανάτου για το πως θα το κάνουνε δεν το κάνουν απλά και μόνο επειδή βαριούνται να ζήσουν άλλο ή δεν θέλουν να ζήσουν άλλο, οι άνθρωποι ΔΕΝ θέλουν να πεθάνουν, θέλουν να σκοτώσουν τον πόνο που έχουνε μέσα τους. Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό. Τα νουμερα αφορουν τον τελευταίο χρόνο.Πολλές φορές κι εμείς δεν μπορούμε να πιστέψουμε το πόσα αιτήματα υπάρχουν.

Ενώ οι γυναίκες κάνουν τέσσερις φορές περισσότερες απόπειρας αυτοκτονίας οι άντρες πεθαίνουν από αυτοκτονία έξι φορές περισσότερο από τις γυναίκες. Αυτό λοιπόν συμβαίνει διότι για τον άντρα είναι πολύ πιο εύκολο να ασκήσει βία κατά κάποιου άλλου συνεπώς και κατά του εαυτού του και ταυτόχρονα έχει απομυθοποιήσει την έννοια του πόνου και του θανάτου. Ο άντρας είναι υποχρεωμένος από την κοινωνία να είναι αυτός ο ποίος θα προσφέρει στην οικογένεια και τα παιδιά του και αυτός είναι ένας ρόλος πια που τον βαραίνει τόσο πολύ που μας οδηγεί να έχουμε πολύ μεγαλύτερη αυτοκτονικότητα στους άντρες από ότι στις γυναίκες.
ΠΗΓΉ